„Uczenie incydentalne stosuje się, aby uzyskać zachowanie docelowe poprzez czekanie, aż dziecko zainicjuje interakcję i zareagowanie w sposób, który doprowadzi do pojawienia się odpowiedniego zachowania " Hart, Risley, 1982
Uczenie incydentalne polega na aranżowaniu sytuacji uczenia przy okazji codziennych aktywności dziecka. Na uczenie incydentalne składają się następujące elementy:
-
zaaranżowanie środowiska w taki sposób, aby było w nim wiele interesujących dziecko przedmiotów i aktywności;
-
oczekiwanie na inicjatywę dziecka (kontakt wzrokowy/ gest/ wyraz/ frazę/ zdanie) dotyczącą pożądanego przedmiotu lub aktywności;
-
prośba - wskazówka terapeuty skierowana do dziecka o rozwinięcie wypowiedzi lub lepsze przybliżenie do oczekiwanej wypowiedzi;
-
dostarczenie dziecku interesującego je przedmiotu lub aktywności - nagroda
Uczenie incydentalne w praktyce
Oto inne przykłady zastosowania uczenia incydentalnego realizowane w naszej placówce: